Þegar brúðkaupsundirbúningurinn hófst af alvöru þá fyrst fundum við fyrir valkvíðanum. Með fjölskyldu í tveimur löndum og við sem elskum ekki beint að standa í sviðsljósinu þá laumaðist hugmyndin að stinga af hægt og rólega inn. Fyrst bara sem spaug en síðan seinna meir af meiri alvöru. Ákváðum við að þetta væri einmitt dagurinn að vera eigingjörn og gera akkúrat það sem við vildum; og það var að nota brúðkaupið sem afsökun til að skoða aðeins meira af heiminum :)  Inge fannst það hálf hallærislegt að fara niður í ráðhúsið og láta pússa okkur saman. Í framhaldi af því kom upp sú hugmynd að gifta okkur erlendis í sendiráði. Flest sendiráð vilja að báðir aðilar hafi sama ríkisfang, en Portúgalar voru líbó á því. Hófst því ferðin til Lissabon þar sem við giftum okkur við látlausa athöfn í norska sendiráðinu.

Når bryllupsplanleggingen begynte for alvor begynte vi først å merke valgets kval. Med familie i to forskjellige land og vi som ikke direkte elsker å være midpunktet, så begynte det å stikke av et sted å komme krypende inn som et alternativ. Til å begynne med som en spøk men det ble til mer alvor etterhvert. Vi bestemte oss da at dette var nøyaktig dagen til å bli egoistisk og gjøre akkurat det vi ville; å bruke bryllupet som en unnskyldning for å kunne utforske litt mer av verden :) Inge syntes dat var litt kjedelig å bare stikke ned til rådhuset. Etter det så fikk vi idéen om å gifte oss i en norsk ambassade i utlandet. De fleste norske ambassader vil at begge partnere er norske, men Portugal var veldig liberale. Da ble det til at vi reiste til Lisboa hvor vi giftet oss under en enkel seremoni i den norske ambassaden.

 

Fengum við tækifæri til að skoða þessa fallegu borg, Lissabon. Fyrsta skiptið sem við bæði vorum þarna, og heillaði okkur svo sannarlega.

Vi fikk sjansen å utforske litt av den vakre byen, Lisboa. Dette var første gangen vi var der begge to, og vi ble virkelig sjarmert. 

 

 

Eftir nokkra æðislega daga í Lissabon flugum við yfir hafið til Miami í Flórída. Þaðan fórum við í 7 daga skemmtiferðasiglingu sem var ÆÐI. Mæli 1000% með skemmtiferðasiglingu. Þvílíkur lúxus um borð með helling af veitingastöðum, sundlaugum og góðu veðri. 

Etter noen fantastiske dager i Lisboa så flydde vi over havet til Miami, Florida. Derifra reiste vi på et 7 dagers cruise som var helt FANTASTISK. Vi anbefaler den opplevelsen på det varmeste. Masse luksus ombord, mange restauranter, svømmebassenger og masse fint vær.

 

 

Eftir heilan dag til sjós þá var fyrsta stoppið á skemmtiferðasiglingunni Ocho Rios í Jamaíka. Þar fórum við að heimsækja Bob Marley's Nine mile, fæðingar- og dánarstaður hans. Einstök upplifun þar sem litið var niður á myndbandsupptökur en við hvött til að kaupa okkur smá maríjúana. 

Etter en hel dag til sjøss så var første stopp på cruiset Ocho Rios i Jamaica. Der besøkte vi Nine Mile, føde- og begravelsesstedet til Bob Marley. En unik opplevelse hvor videoopptak ble sett ned på men vi ble oppfordra til å heller kjøpe oss litt marihuana. 

 

Næsta dag vöknuðum við í George Town í Caymaneyjum. Var sko ekki leiðinlegt að vakna bara á nýjum stað, í nýju landi. Fórum í útsýnisferð um eyjuna og heimsóttum meðal annars skjaldbökur og staðinn Helvíti/Hell. Allir svo kurteisir og almennilegir í George Town, og ekki skemmdi góða veðrið fyrir.

Neste dag våknet vi i George Town i Caymanøyene. Det var absolutt ikke kjedelig å våkne opp på en ny plass, i et nytt land. Vi dro på en sightseeing tur rundt øya og besøkte bland annet en skilpadde-farm og plassen Hell. Alle var kjempehøflige og alminnelige i George Town, og svært hjelpsomme selvfølgelig.

 

 

En við stoppuðum ekki þar. Næsta dag lá leiðin til Cozumel í Mexíkó. Þar eins og á hinum tveimur stöðunum vorum við í rútu með leiðsögumann. 

Men vi stoppet ikke der. Neste dag reiste vi til Cozumel i Mexico. Der, sånn som de to andre plassene vi var på, så dro vi i en buss med en ledsager.

 

 

Við stoppuðum í tekíla verksmiðju og ÓMÆ, hver hefði trúað því að tekíla væri svona gott.

I Mexico stoppet vi på en tequila fabrikk, og jøssameg...hvem hadde trodd at tequila var så godt.

 

 

Á fimmta degi vorum við út á hafi og það var sko ekki erfitt að njóta lífsins um borð. Inge spilaði meðal annars bingó, reyndi að vinna tilbaka allan penginn sem við eyddum á skipinu en án árangurs.

Femte dag var vi til sjøss, og det var ikke vanskelig å nyte livet ombord. Inge prøvde blant annet å vinne tilbake alle pengene vi hadde brukt ved å spille bingo, men uten hell.

 

 

Næsta stopp áður en við sigldum tilbaka til Miami var Nassau á Bahamas. Langaði alls ekki að fara frá þessu útsýní...

Neste stopp før vi seilte tilbake til Miami var i Nassau, Bahamas. Vi hadde absolutt ikke noe lyst til å reise ifra denne utsikten...

 

 

Við eyddum svo nokkrum dögum í Miami áður en við héldum tilbaka til Osló. Svo að skellurinn yrði ekki eins harður eftir lúxuslífið um borð þá leigðum við okkur bíl..

Vi tilbrakte noen dager i Miami før vi reiste tilbake til Oslo. For at fallet ikke skulle bli altfor høyt etter luksuslivet om bord så leide vi oss en bil..

 

 

..og keyrðum aðeins um. Meðal annars til Key West.

..og kjørte litt rundt. Vi kjørte blandt annet til Key West.

 

 

Heimsóttum að sjálfsögðu Miami Beach. 

Vi besøkte selvfølgelig Miami Beach.

 

 

Æðisleg ferð á allan hátt og lifum við enn uppi í skýjunum mánuðum seinna. Sjáum sko ekki eftir því að hafa gift okkur á þennan hátt.

En fantastisk reise på alle måter og vi lever ennå oppe i skyene noen måneder senere. Vi angrer ikke et sekund på å ha giftet oss på denne måten.